hodować — ndk IV, hodowaćduję, hodowaćdujesz, hodowaćduj, hodowaćował, hodowaćowany «dopomagać do wzrostu, rozwoju (w hodowli racjonalnej także do dziedziczenia korzystnych genetycznie cech); pielęgnować, uprawiać, wychowywać» Hodować gołębie, króliki,… … Słownik języka polskiego
hodować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, hodowaćduję, hodowaćduje, hodowaćany {{/stl 8}}– wyhodować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uzyskiwać przez odpowiednie żywienie, pielęgnację pożądany… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
hodować – wyhodować żmiję na własnym łonie — {{/stl 13}}{{stl 33}} ktoś doznaje przykrego rozczarowania, przekonując się o niewdzięczności kogoś, kto mu wiele zawdzięcza :{{/stl 33}}{{stl 10}}Traktował go jak syna, a okazało się, że wyhodował żmiję na własnym łonie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
trzymać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, trzymaćam, trzymaća, trzymaćają, trzymaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mając, ściskać coś w dłoni, ustach, dziobie itp., nie puszczać tego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Trzymać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
świnia — ż I, DCMs. świniani; lm D. świń 1. «Sus (domesticus), zwierzę domowe z rodziny o tej samej nazwie, hodowane prawie na całym świecie, głównie dla mięsa i tłuszczu; pochodzi od dzika, udomowione przed kilkoma tysiącami lat» Świnia domowa. Świnia… … Słownik języka polskiego
własny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, właśni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} należący do tego, o kim lub o czym mowa; pochodzący od niego, bezpośrednio go dotyczący; swój : {{/stl 7}}{{stl 10}}Miał własny dom. Dbał… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
chować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, chowaćam, chowaća, chowaćają, chowaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} trzymać coś w jakimś zamykanym, bezpiecznym, osłoniętym, przeznaczonym do tego miejscu; trzymać,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wierzch — 1. Chodzić pod wierzchem «o zwierzęciu, które jest przeznaczone do jeżdżenia na nim»: Dorodny koń. Kiedyś nawet pod wierzchem chodził. W. Myśliwski, Sad. 2. Coś wyszło, wypłynęło itp. na wierzch «coś stało się jawne»: (...) prawda, kiedy wychodzi … Słownik frazeologiczny
gęś — ż V, DCMs. gęsi; lm MD. gęsi, N. gęsiami a. gęśmi 1. «Anser, ptak z rzędu blaszkodziobych, zwykle duży, głównie roślinożerny, o dość wysokich nogach z palcami spiętymi błoną pływną, dziobie silnym, u nasady wysokim, sprawnie chodzący i latający… … Słownik języka polskiego
indyk — m III, DB. a, N. indykkiem; lm M. i 1. «Meleagris domestica, ptak udomowiony, z podrodziny o tej samej nazwie; hodowany (w kilku rasach) ze względu na smaczne mięso» Indyki czarne, ciemne, białe. Hodować indyki. Upiec indyka. Nadąć się,… … Słownik języka polskiego
